Horen gedomesticeerde honingbijen thuis in een natuurreservaat? Zoveel hoofden, zoveel ideeën. We mogen ons niet laten verleiden om de grens tussen emotie en feiten te laten vervagen. Het brengt ons bij gepolariseerde standpunten en de geschiedenis leert ons dat dit nergens toe leidt. Maar dit wil niet zeggen dat we geen visie kunnen ontwikkelen. Het probleem situeert zich m.i. rond de druk op het drachtgebied van insecten.
Deze gebieden worden kleiner en minder gevarieerd waardoor een kleiner wordende taart onder meer mondjes moet verdeeld worden. Dit is een algemeen bekend gegeven. De druk op deze gebieden verhogen door het bewust plaatsen van bijenkasten leidt tot dramatische situaties.
Mocht iemand een decennium geleden gezegd hebben dat soorten als zwarte wouw, otter, bever, kwak en boommarter een stek zouden vinden in de Reservaatzone Donkmeer dan zou dat op ongeloof onthaald zijn. Wat toen nog voor onmogelijk gehouden werd is nu echter realiteit, en het komt niet zo maar uit de lucht vallen. Het is het resultaat van het harde werk van heel wat (lokale) actoren.
Ringen leveren fantastische verhalen op, soms met onverwachte wendingen. Inspirerend om onze ooievaars nóg beter te gaan opvolgen... In de nieuwsflits van OOI (Ooievaar Oberservatie Initiatief) brengt Koen Steenhoudt, samen met Christophe Hillaert (conservator Buylaers) en Jean Finet (vrijwilliger) het verhaal van de Buylaers in Lokeren. Het was een leuke gelegenheid om samen met de beheerders het volledige verhaal van in den beginne te reconstrueren.
De Buylaersdynastie Lokeren, een plek met een oude ooievaarstraditie. Een dikke twintig jaar geleden, in 2000, hadden alle televisiezenders het immers over een ooievaarspaar dat zich had gevestigd in Daknam. De eerste broedpoging buiten de grote parkkolonies. Sindsdien wordt er in Daknam jaarlijks gebroed. Maar daarover hebben we het later wel eens. Het duurde tot 2013 voor zich te Lokeren een tweede broedpaar vestigde, in de Buylaers vlakbij het stadscentrum. Nog negen jaar later is Lokeren nog steeds de enige plek buiten de grote kolonies, waar meer dan één paar – twee om exact te zijn – jongen konden laten uitvliegen. Ziehier het verhaal van de Buylaersdynastie, een verhaal van ups maar ook vele downs …
Zonder vrijwilligers zou vzw Durme niets zijn! Onze vrijwilligers zijn van essentieel belang om onze vereniging mee draaiende te houden. Daarom zetten we ze deze week tijdens #deweekvandevrijwilliger extra in de aandacht. Een welgemeende merci aan iedereen die vrijwillig zijn of haar steentje bijdraagt aan onze natuurvereniging. Merci vrijwilligers!
Interesse om vrijwilliger te worden? Neem dan zeker hier een kijkje.